กับ ๒ หมายถึง เป็นคําที่เชื่อมคําหรือความเข้าด้วยกัน มีความหมายว่า รวมกันหรือเกี่ยวข้องกัน เช่น ฟ้ากับดิน กินกับนอน หายวับไปกับตา.
ลักษณนามเรียกใบลานซึ่งจัดเข้าแบบสําหรับจารหนังสือประมาณ ๘๐๐ ใบ.
น. อาหารซึ่งปรกติใช้กินพร้อมข้าว.
(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้ล้มลุกไร้ดอกชนิด Selaginella argentea(Wall. ex Hook. et Grev.) Spring ในวงศ์ Selaginellaceaeใช้ทำยาได้ ใบอ่อนใช้เป็นผัก, พ่อค้าตีเมีย ก็เรียก.
(ถิ่น-อีสาน) น. ตุ๊กแก. (ดู ตุ๊กแก ๑).
[-แกฺล้ม] น. ของกินกับเหล้า, แกล้ม ก็ว่า.
[-เรด] (แบบ; กลอน) น. การบูร เช่น กับบุเรศสมุลแว้งก็มี.(ม. คําหลวง มหาพน). (ป. กปฺปุร).
[กับ] น. อายุของโลกตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟประลัยกัลป์มาล้างโลก, บางทีใช้เข้าคู่กับคํา กัลป์ เช่นชั่วกัปชั่วกัลป์ นานนับกัปกัลป์พุทธันดร. (ป. กปฺป; ส. กลฺป).(ดู กัลป-, กัลป์).